چقدر خیال پوچ کردم . آخ از دست دل دیوانه .چه با من که نکردی ای دل دلا بس کن دگر دیوانگی بس مجو مهر و وفا دیگراز این پس به تنهایی بساز و داد من رس دل دیوانه ای مجنون بی کس چرا باور نداری مرده ای تو مرا تا پای مردن برده ای تو دل دیوانه ای افسرده و کور نجو عشق از دل سر سخت مغرور بشویندت تو را با صدر و کافور الهی جای تو باشد ته گور غرورم را شکستی آه ای دل نصیبم غم شد از افکار باطل چه شبها تا سحر بیدار ماندی دمادم نام او را یار خواندی زچشمانم هزاران خون
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت